کد مطلب:35576 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132

اولین نامه ای كه امیرالمومنین (ع) پس از حادثه «عثمان» برای هدایت به «معاویه» می نگارد:

عمر با ابوبكر و عثمان چنان
كه بیعت گرفتند از مردمان

بدان سان كه امت بدان هر سه بست
به بیعت فشردند دستم به دست

چو كردند بیعت، بزرگان دین
خلیفه ندارد نیازی جز این

چو شورای عالی كند انتخاب
خلیفه، چنین راه باشد صواب

مهاجر به انصار گشتند یار
خلافت بدین گونه شد استوار

در این حال گر مردمی بد سگال
در آشوب بندند بر دل، خیال

حكومت، ببیند چنین چاره را
كه بردارد از راه پتیاره را

معاویه، گر عقل سازد حكم
ندارد ز بیداد دل را دژم

خرد، گر در اینجا كند داوری
علی (ع) هست از خون عثمان بری

گواهند مردم در آن روزگار
كه بودم ز هر ماجرا بركنار

بترسم كه پیچی ز پندار نیك
علی را در این قتل دانی شریك

وگر عقل بندی به بند هوس
نیاسایی از آز و كین یك نفس

علی را نباشد دگر بر تو كار
چو باشی به پای هوس رهسپار

[صفحه 319]

صفحه 319.